SI CUANDO UNO DE TEIS SALE AL CAMINO PASA LO QUE PASA

OS VENIS CONMIGO?


"Definitivamente no cambias de plan, NO TIENES PLAN! Te dejas llevar para donde sople el viento..." SMS de Noé en Rumanía.
"Donde hay un deseo hay un camino" Dicho africano, Javier Reverte en Vagabundo en África.
"Be Nothing...and them you live." Krishnamurti

viernes, 10 de diciembre de 2010

Por partes (dijo el descuartizador)


16:32 Estado de la parte inferior del ordenador (carcasita), casi perfecto vamos, tras haber amortiguado una caida de Lorenzo en la nieve de Zurich y hacer nada, unos 4000km por toda la peninsula en mi cochiño.
Os prometo, que con la pinza bien puesta, iba como un rayo (casi todo lo que he escrito en este blog lo he hecho con "la maquinaa")




16:47 "A ver, a ver....uiiii que mala pintaaa, lo que yo pensaba, te has dejao el grifo abierto"


16:59"Búscame algún vídeo que explique cómo c*j*nes se quita esta tapa, m*c*g*enl*p*t*, esto no va ni pa DIOS!!"
(Ahí estas fino Manolo, tranquilizando, siempre tranquilizando)



17:28 "Si eso, limpia el teclado" (no os podeis imaginar la de pelillos que hay debajo de vuestros teclados)








17:47 Adios pantalla





18:01 El condensador de fluzo esta hasta arriba de polvo, cómo haría para flucear?? pásale una balletita.



18:26 el ordenador está completamente descuartizado, sus constantes vitales bajas, bajísimas, el equipo médico duda que todo esto pueda algún día ni siquiera recolocarse en su sitio. (decido que es hora de tomar un café).Se acumulan como 5 botes con tornillos de distinto tamaño y origen. "Uii creo que me tenía que ir a hacer un recado importantiiisimo, si lo dejamos por hoy?"
"Tio, estas seguro de que no será mejor quemar y enterrar el cadaver"
20:13 Tras horas de incertidumbre, repasar las fotos para ver dónde iba qué cosa, ver vídeos, tomar café, entrenar los dedos para que sean como los de un chino diminuto que mete piezas de forma inverosímil.
Últimos retoques, los tornillitos que se ven delante.... "sobraron" (los deben de poner los fabricantes, por si acaso)





20:20 Tras cuatro horas de duro trabajo, tres vídeos de youtube, ciento treinta y cuatro "ost*a, jod*r y mec*g*entod* esto no va" el ordenador funcionó, con la pincita claro.
Hay muchas formas de divertirse en la vida, pero nada como echarse unas risas con los amigos.

17 comentarios:

  1. Hoy me he levantado simpaticón y creativo, así que he cambiado la mitad de los nombres de mis contactos del móvil, poniendo motes que a mi me dicen algo, algunos números ha pasado a mejor vida y otros tienen foticos y músicas variadas...
    entonces me he acordado de esta tarde con mi "Funcioneti encabronado" (vas imaginando que pondrá en el móvil cuando suenen las gaitas) y haciendo esta composición he reido y reido...

    Por cierto, gracias Manolo, la verdad es que se ve mucho mejor el ordenador ahora, y ya no necesita la pinza, con un pequeño topecito, una libretita, o algo así en la esquina ya va, cuando quieras te devuelvo la pinza, por si tienes que colgar alguno de los dos millones de calcetines que compras en el "bragas, bragas"
    Xuntanza Sempre!!!
    Un abrazo

    ResponderEliminar
  2. Yo no haría eso ni loco: le dejaría ese trabajo de despiezar todo a mis hijos jeje

    ResponderEliminar
  3. Asi que estuviste de creativo, mirá que después de las 4 horas de trabajo sigues con animo jijiji.

    saludines

    **Alma**

    ResponderEliminar
  4. Ostras pedrin, yo no hubiera sido capaz de hacer eso, vamossssssss

    Besicos

    ResponderEliminar
  5. Después de ver la foto en donde está todo "descuartizado", he pensado: eso no arranca ni que llamen a Carlos Sainz y mira por donde...
    Yo también tengo uno que de vez en cuando practico con él, pero no termino de hacerle funcionar ni el teclado ni el ratón, pero me viene de bien entreterme con él, sobre todo para soltar tacos, pufff, que alivio.
    Saludos

    ResponderEliminar
  6. je, je. Cuento con la ventaja de poder poner voz a nuestro prota y yo tampoco he podido dejar de sonreir un buen rato. Pero lo mejor, esa cara de satisfaccion del trabajo dificil bien hecho. Y es que no hay aparatejo que se te resista Manollo. Ai que ganas de veros y daros un abrazo (o dos o tres...). Ya queda poco, ya queda poco. Xuntanza forever. Pax?

    ResponderEliminar
  7. Jolín y yo preocupado porque no tenía comentarios, sólo tenía que colgar unas foticos del Manollo destrozando el ordenador y ya...

    juan rafael, yo tampoco lo haría, de hecho se lo dejé para que jugara al niño que tenía más cerca.
    Un abrazo.

    Alma, siempre estoy creativo, además me lo pasé como un enano venga a hacer fotos, que en algún momento nos sirvieron para saber dónde iba cada cosa. ;-) Besines

    Belén, yo tampoco, de hecho cuando tengo que desinstalar algo o hacer cualquier cosa que no sea encender-apagar, escribir enviar, me entra un canguelo malo. Beijinhos.

    Yraya pues imaginate mi cara en directísimo, cuando vi todas las tripas por la mesa dije, apaga y vamonos, de esta le devuelvo una bolsa de chatarra a Lorenzo, buena, buena.
    Saludos.

    Pax, ya ves que no nos aburrimos, bueno el Manolo sabes como es, unos destornilladores apropiados, un poco de tiempo y ganas y lo que le echen. Aun por encima del currazo tuvo que aguantar mis risas y mis rosmares por el pasillo: "todo esto pa´na, aun necesita la pinza...ja,ja,ja, mec*g* en Billgates!!"
    Ya queda menos, preparate porque por hay dicen que hay gañas gañas, así que...
    Un abrazo.
    Xuntanza sempre!!!!

    ResponderEliminar
  8. Jejeje, yo menos mal que tengo un manitas en casa, tenemos 4 ordenadores en casa y menos el portátil todos son reciclados de los que los amigos van a tirar y mi marido dice, eh, eh, eh! dámelo a ver si puedo arreglarlo, le dieron dos rotos, y de ellos sacó uno, otro que le regaló mi hermana a mi hija porque íba muy lento, jejeje, ya no va tan lento, Yo, que me meto en páginas que a saber! él le quita los virus, la verdad que tengo suerte porque sino me gastaría un pastón en arreglarlos, porque entre Sara y yo...
    Es una suerte que tengas un amigo que entienda porque el ordenador es como el coche, no sabes lo que le hacen y muchas veces sale peor del taller que antes de entrar. Un beso

    ResponderEliminar
  9. por cierto, ya he visto la conferencia de Emilio Duró, catalán como no.: sinceramente, muy buena, levanta el alma y te hace dar vuelta a las cosas. Buena recomendación.; el Funcioneti encabronao

    ResponderEliminar
  10. Si es que...lo que no arregle una pinza! ;)

    Un abrazo al pasar

    ResponderEliminar
  11. CaRaLLo... e o Único que podo dicir.... e OOOOLLLEEEEEE para o funcioneti... o ordenata que merquei no Corte inGHLES hai xa tanto tempo... bueno nin tanto, cecaiss... no 2004? ou 2005... currou , escribiu unha tese e recorreu xa algo de mundo, polo frio suizo, con caida e todo como ti ben dicias Suso, e quen me ía e min dicir que un par de anos máis tarde deste pequeno accidente, seía palamós o sition e un inspector o ciruxano que o arranxara....

    que historia tan chulaaaaaa

    unha aperta amigossssssssssssssssssssssssssssss

    ResponderEliminar
  12. Pero que plan tan bueno para pasar un aburrido sábado a la tarde lluvioso. Que ideas me das, además que mi ordenador va un tanto mal, el próximo post, lo prometo.
    De verdad que todas esas piezas conseguisteis montarlas otra vez?? No será esa última foto la primera?? jajaja
    Saludosss

    ResponderEliminar
  13. Mison, pues suerte que tenemos ;-) Lo mejor de todo es que El Funcioneti encabronado no tenía ni p*t* idea de esto, se compró unos destornilladores, se vió un manual en la net, es que tiene costumbre de arreglarlo todo, aún recuerdo las tardes en su casa intentando cambiar algo en mi moto!!
    Un beso

    Funcionetii, que lo importante del vídeo no es verlo, es darse cuenta, empezar a cerrar el puño, a poner pasión, a decir "Tú no!". El ordenador va de muerte, con ponerle las esponjillas en el lado derecho y levantar el brazo izquierdo ya está ja,ja,ja!!

    Ló, bienvenida, lo malo es cuando se nos va la pinza y por un golpecito de na, tiramos con un ordenador que va de maravilla!!

    ResponderEliminar
  14. Lorenzo, se non fose por ti e o teu desprendemento, ese xeito de ver as cousas fáciles da vida, de dicir "precisas un ordenador, colle o meu, ten un pequeno bollo por embaixo, pero vai de pinga" e claro, reutilizar, aforrar, prolongar a vida útil das cousas. Ains que gañas teño de sentarme cun viño e os meus amigos a falar desto e de mil cousas máis. Xuntanza Sempre, en Vigo, Zurich, Novaiorque, Cañons do Sil, Illa de Arousa, Canarias ou onde sexa!!!

    Nik Neuk, al principio no me apetecía demasiado, mi colega tuvo que convencerme para encargar la carcasa y ponernos manos a la obra, pero al final hasta me lo pasé bien, haciendo fotos, de enfermera de campaña, viendo las tripas que salían y salían, y sorprendiendome tanto como tú de que al final todo encajara.

    Esa desconfianza norteña, pues si, la foto es de después de cuatro horas de curre y la cara entre satisfacción y "no me jodas que necesita aún la pinza" Quién se pone las manos en la cabeza antes de empezar el curre,je,je,je gracias por tu comentario, que siempre te meto caña y casi nunca te digo que me gusta que te pases y dejes tus impresiones!

    ResponderEliminar
  15. De vez en cuando el computador necesita una buena limpieza...para borrar archivos ordenar , clasificar y todo eso, llamame..pero en cuestion de armar o reparar...soy buena espectadora!

    ResponderEliminar
  16. Del rezagado, joooerrr el nolito , en vez de funcionario lo van ha contartar para la nueva entrega de la serie de Mcjiver. Es un crack.

    LOs tornillos que sobran del despiese no los tires ya que a mas de uno ya lo necesitaremos con el tiempo o no?? a lo mejor ya lo necesitamos ahora je,je.

    Como dice el refran hombre casado...hombre....bien hallado, je,je.

    A todos los cabroncetes de Xuntanza ya queda menooooossss Xuntanza 23 de diciembre 2010,oooooohhhhh o dios mio SUSO estoy poseido y que no puedo contenerme de escribir , o más bien de conterne lo que llevo dentro, me piro a...hacer una descompresion de emergnecia. Nos vemos un abrazo

    ResponderEliminar
  17. Luis, amigo, te echaba de menos por aquí en esta entrada tan de nosotros, viendo al Manolo en plena euforia destornillera, despiezando a dos manos, con sus tacos, en fin, como es él.

    Ya queda menos, aí que ganas, XUNTANZA SEMPRE!!!

    ResponderEliminar

palabras del camino

Cosas del camino...